Dzień dobry
Na wstępie chciałabym poruszyć sprawę, która boleśnie gryzie mnie od środka. Mogłabym to przemilczeć, ale czułabym się nie zbyt w porządku w stosunku do was, najbliższych mi czytelników. Wiecie, na moim blogu panuje zasada "komentarz u mnie = komentarz u Ciebie" już od wielu, wielu lat. Szanuję czas każdej osoby, która tu zagląda, czyta i bardzo dziękuję za każdy komentarz, który mogę przeczytać pod najnowszym wpisem. Daje mi to siłę by mimo wszystko co mnie otacza dalej pisać - i nigdy się nie poddawać. Chcę móc zawsze się odwdzięczyć, bo wiem ile radości sprawia tych kilka niepozornych słów zwanych komentarzem. Chcę nie dlatego, że tak wypada czy tak trzeba, chcę bo jesteście dla mnie naprawdę ważni. Jeżeli opublikujesz u mnie komentarz- bądź pewny/a, że zawitam do Ciebie, przeczytam twój wpis i szczerze skomentuję. Dlaczego o tym piszę? Może zauważyliście, że ostatnio nie nadążam z odpowiadaniem na komentarze. Chodź miałam urlop to paradoksalnie na wszystko brakowało mi czasu. Nadrabiam swoje zaległości powolutku, ale nadrabiam. Przede mną jeszcze dużo pracy. Postanowiłam, że wpisy będą pojawiać się rzadziej- aby każdy kto do mnie zajrzy mógł na mnie liczyć.
Dziękuję wszystkim, którzy nie opuścili mnie w tej krótkiej chwili słabości, kiedy to po prostu zabrakło mi czasu na bloga.
